Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016


Thanks to Ms. Aimea Saul  
for the licensing of photography "Man Leaves"



Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

απ΄τη ΑΓΑΠΗ σου

κι εγώ
ρακοσυλλέκτης χρόνια
σ΄ό,τι ξεβγάζει η θάλασσα του κόσμου
μα πιότερο η δική σου
κι αν βρω
ένα πνιγμένο "Α" ένα "Π"
το μαζεύω
απ΄τη ΑΓΑΠΗ σου θα ΄ναι

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Παραχώρηση




Μου παραχώρησε το σπίτι της
να γράψω
δεν το ζήτησα
αλλ` ως στα μάτια της  έκαιγε ξένη φωτιά
το υποκατάστατο κέλυφος της παρουσίας της
ήταν μια λύση

η μυρωδιά του μ` έψαχνε πόρτα  πολλή
με τη μνήμη των κλειδιών ανά χείρας
όπως το τενεκεδένιο κουτί του καφέ
με γεύση πρωινού
και οι κουρτίνες κλειστές ακόμα
να φρουρούν το παλιό μας φως

κι όπως γλίστρησα
στο κάδρο της ανοξείδωτης  αγάπης
οι νύχτες ακόμα φυλακή
εκεί πεσμένα και τα σκουριασμένα δάκρυα

απηυδησμένα τα χαρτιά μου
παράβλεψαν τα χέρια μου
ετύλιξαν στα γρήγορα ρολό το παρελθόν
πριν νυχτώσει
με εγκατέλειπαν  έναν  έναν
στην ευθεία της μοναξιάς

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016




“Ενάλιο παράθυρο”

με βρέχεις εικόνα 
μισός σκοτεινός
κι ο άλλος υπόλοιπο
με του σύννεφου την πέτρα στο χέρι
δεν ξέρω πώς να βγω
με ποια λογική ανέμου
από τούτο το τετράγωνο

έμελλε να ζήσω
με μιαν απόσταση χεριών φεγγάρι μου
και αναπηδητά κάτω απ’ το δέντρο της σπουδής
να ’σουν τουλάχιστον σε προσιτό κλαδί
το βαρύ επιδόρπιο
με ουρανού υλικά να σκύβεις
διπλή πυρόσβεση και να συγκλίνεις
στη φωτιά

ματαίως
αγκίστρι
δίχτυ
ωμή παλάμη
και άλλους ό,τι βρω άρπαγες
απ’ το λαιμό να κατεβάζω το θεό
κι όλα μισά
κι όλο μισά να ανοίγω λόγια
με αθάνατα λυχνάρια τι δουλειά έχω
άναψα στα τσιγάρα μου ναρκωτικά σινιάλα
και ενάλιος στο παράθυρο
σ’ ευτυχισμένο χάλι βαφτίζομαι 
Αύγουστος

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

δροσερό νερό

Σα φεγγαράκι διάφανο
απ` τα φιλιά και την αγρύπνια
των χορών μικρών ωρών
κατρακυλά φτάνει στην πύλη
στύβει χυμό απ` το λυγμό
τ` ωραίο δάκρυ σου
διαγράφει την καμπύλη
στην κατηφόρα των παρειών

έλα μην κλαις
όπως παλιά στη ηττημένη μου αγκαλιά αφήσου
και τίποτα μη λες αποκοιμήσου
το παρελθόν που ξόδεψες αλλού
δένω δυο κόμπους
το πετώ στο χτες να μαραθεί
στης άμμου τις πτυχές μες στις ερήμους

τι καις λοιπόν να σε χαρώ
δες με λιγάκι
τον έρωτα με το χρυσό φτερό
στο διπλανό ρυάκι έχω στείλει
να φέρει δροσερό νερό

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

λυπημένοι ως είθισται

   
Σάμπως και ξέρω να κλιθώ
 φοίτησα  δεύτερο πρόσωπο σε αντωνυμίες κτητικές
 κακώς
 θα μπορούσα με ένα δίπλωμα έρμαιων καταστάσεων
 να είχα τώρα την διασφάλιση τού όλα εν τάξει
μα σάμπως και ξέρω να μετρώ
 τρία δύο ένα χτες… να `σου το λάθος
α, άλλη φορά δεν πίνω βράδυ μέμνησο
 κι ούτε πλέον θα περιηγούμαι στάχτες φωτιές
 να με αποσύρει στα μετόπισθεν της ίασης
 με το φορείο των σεντονιών η αγρύπνια
αν πάλι δεν έχω τίποτα να κάμω
 θ` αρχίσω να μιλάω ως είθισται για τον καιρό
 οπότε θα καταλήξω σίγουρα στου παραμύθου την αρχή
 πρόφερα κάποτε με διάθεση αναμμένου τζακιού
«Μια φορά κι έναν καιρό…»
και βρέθηκα σε μιαν τεράστια αίθουσα αναμονής
 γεμάτη λυπημένους επιβάτες
και ω του θαύματος
 αναχωρούσαν από κει για το παλιό χαμόγελο
 ιπτάμενες σχεδίες των θεών
από φλοιό κανέλας