κυκλάδες

"απ΄τις κυκλάδες 

χίλιες έξοδοι

αν βρεις το δρόμο"

"...είχα
να μεταφέρω γλυκά υλικά
γεμάτες μέλισσες

και τούμπαρα στου δάκρυού μου

τη νωπή τροχιά

τώρα κατέχω τον καταγής τρόπο

παντού βουΐζω χώματα κι εκείνο το τραγούδι

που λέει νυχτώνει
κι είναι ένα μόνο φως στον κόσμο

μα εσύ μ' ακούς έτσι δεν είναι;

αν όχι στρέφω ηχείο στον ουρανό

τέρμα σε ένταση την εγκατάλειψη

θα ακούς τώρα δεν μπορεί

αλλιώς γιατί το λίγο μου χαμόγελο

δεν το βαφτίζω αδικαιολόγητο;

μα

ακούς από τόσο ψηλά;

από τόσο αλλού ακούς;

είναι βλέπεις κι ο ταχυδρόμος

που έχει χρόνια να φανεί

με τη δική σου υπογραφή
στο γραμματοκιβώτιο της μέρας

θα ματαιώθηκαν φαίνεται κι απόψε

πάλι οι πυξίδες …

"Χαράματα να φεύγεις
αφήνοντας πίσω τις σπασμένες αλυσίδες σου
σύξυλο ζεστό το αχυρένιο στρώμα
Ω, Ελευ
μην περιμένεις το Πελιναίο να ’ρθει σε σένα"
Σ.Ξ

Αργείς

"Αργείς
σαν αναπόφευκτη καλημέρα
στο άνοιγμα της πόρτας που ναύλωσε
άφιξη το ωραίο πρόσωπό σου
το πίσω της πόρτας
άλλης ζωής το πρόσωπό σου
της μοναξιάς που λύνει τα πισθάγκωνα λόγια
κι ελευθερώνεται η ξενυχτισμένη μέλισσα

με ποιο βουητό σε σημαδεύει πάλι
τόσος βοριάς χυμένος μες στον κόσμο
κι έχει εκεί έξω μιαν ομίχλη
στα πλαίσια
του σώματος
του νου
των υλικών
και πώς θα ζήσεις δίχως ζεστά χεράκια
τούτην εδώ την άσπρη σκοτεινιά... "